Hazal İsmi Erkek mi, Kız mı? Bir İsim, Bir Soru, Bir Karışıklık
Kayseri’nin o soğuk sabahlarında, çayımı yudumlarken bir yandan da telefonumdan gelen mesajı okumaya başladım. “Hazal ismi erkek mi, kız mı?” diye soruyordu. İlk başta, bu soru bana biraz garip geldi. Hazal… O kadar yaygın bir isimdi ki, nasıl olur da birinin bu ismin cinsiyetini karıştırabileceğini düşündüm. Ama sonra bir an durdum. Bu soru sadece bir isim meselesi değildi. İçinde belki de kimlikler, beklentiler ve tanımlar vardı.
Bir İsim, Bir Kimlik
Hikaye, aslında uzun zaman önce başladı. Hazal, çocukluğumda sınıf arkadaşımın ismiydi. O kadar zarif ve neşeliydi ki, onun adını duyduğumda hep bir sıcaklık hissi gelir. Hazal’ın adı, bana hep bir yaz sabahını, hafif rüzgarla savrulan yaprakları hatırlatırdı. O ismin içinde bir huzur vardı. Hazal’ın gülüşü, onun adı gibi hafif ve taze bir şeydi. Ancak, yıllar sonra, bir arkadaşım bana Hazal isminin bir erkek ismi olduğunu söyleyince, kafam karıştı.
Benim kafamda hep bir kız ismi olarak kalmıştı. Bir insan ismini sadece bir kez duyduğunda, zihninde o isme dair bir şeyler şekillenir, o kişiyle bağdaştırırsınız. Hazal’ı, yıllar önce okulda tanıdığım o neşeli, enerjik kızı düşünerek tanımlıyordum. Ama bu yeni bilgi, içimde bir boşluk yarattı. Hazal bir erkek ismi olabilir miydi? Belki de o kadar da tek tip bir şey değildi.
Bir Anlam Karmaşası
Bir gün, Kayseri’nin o dar sokaklarından birinde yürürken, bir anda Hazal’ı düşündüm. Kafamda karışık bir şekilde bu ismin anlamını sorgularken, içimde bir şeylerin huzursuz olduğunu fark ettim. İsimlerin, kişilerin kimlikleriyle, bazen de toplumun belirlediği rolleriyle nasıl sıkı sıkıya bağlı olduğunu düşündüm. “Hazal ismi erkek mi, kız mı?” sorusu da tam olarak işte bu noktada devreye giriyordu. Toplumun, isimlere yüklediği anlamlar, aslında bir kişiyi nasıl tanımladığımızı etkileyen çok güçlü araçlardır.
Ben, çocukken Hazal’ı tanırken hiç düşünmemiştim, isminin “kız ismi” olup olmadığını. Çünkü Hazal, benim gözümde sadece Hazal’dı. Onun adı, karakterini tanımlayan bir etiket değildi. Ama bir zaman sonra, her şeyin etiketlerle tanımlandığı bir dünyada yaşıyoruz. Ve bir erkek ismi ile bir kız ismi arasındaki fark, bazen o kadar keskin olabilir ki, bu farkları karıştırmak bile biraz hayal kırıklığı yaratabiliyor.
Hazal ismi, bana hep bir yaz sabahını hatırlatıyordu. Ama şimdi, aynı ismin bir erkekle de özdeşleşebileceğini düşününce, kafamda büyük bir anlam karmaşası oluştu. Her şeyin böyle etiketlerle sınırlandığı bir dünyada, bu kadar anlam yüklediğimiz bir ismin, aslında basitçe bir kimlik sorunu olduğunun farkına varmak biraz garipti.
İsimlerin, İnsanların Kimliklerini Belirlemesi
Sonra düşündüm: Neden bu kadar takılıyoruz isimlerin cinsiyetine? Sonuçta bir ismin ne olduğu, o ismi taşıyan kişinin kimliğini ve karakterini tanımlamıyor. İsimler, toplumsal normlar ve kültürel bağlamlar tarafından şekillendiriliyor, ama bu her zaman doğru mu? Hazal, erkek de olsa, kız da olsa, o kişi aynı kişi olurdu. Hazal, bir ismin taşıdığı cinsiyetten çok, bir insanın içindeki anlamla daha çok ilişkilidir.
Bu soruya verdiğim yanıt zamanla değişti. Hazal isminin cinsiyeti, o kişinin kimliğini ve ruhunu tanımlayan bir şey değildi. O kişi kimse, o ismin etrafında şekillenen anlam, o kişinin kendisini ifade etme biçimiyle ilgilidir. Yani, Hazal ismi bir kız ismi, bir erkek ismi olmaktan çok, bir kişinin içindeki ruh halini ve karakterini simgelerdi.
Hayal Kırıklığı ve Bir Umut Işığı
İçimde bir hayal kırıklığı vardı. Çünkü bir isim, bir insanı tanımlarken o kadar dar kalıplara sokuluyor ki, insan bazen kimliğini bulmakta zorlanabiliyor. Herkesin beklentileri, kültürel bağlamlar, etiketler… Bunlar bir ismin ve dolayısıyla bir kişinin özgürlüğünü kısıtlayan şeyler olabilir. Ama aynı zamanda, bu kısıtlamaların, bazen insanları daha derinlemesine anlamamıza da yardımcı olabileceğini kabul etmek gerekiyor.
Sonuçta, belki de Hazal ismi, o kadar da cinsiyetle ilgili bir mesele değil. Belki de her isim, tıpkı bir çiçek gibi, onun altında bir anlam, bir hayat barındırıyordur. Hazal, her kimse, her ne olursa olsun, onun adı… Onun kimliği. Bu da yeterince güzel, yeterince değerli.
Bu yazıyı yazarken, aslında Hazal’ı düşündüm. Adı ne olursa olsun, onun içindeki güzellikler ve özlemler bana o kadar yakın ki… Bu, belki de isimlerin, bizi tanımlayan asıl şeyler olmadığının bir hatırlatmasıydı.